Eat-Pray-Love

Eat
Pizza
Vrijdag heeft Charlotte als verrassing pizza gemaakt voor ons en ons broertje. Gezonde pizza, rijkelijk belegd met heerlijke groentjes en ananas.
Omdat de oven hier maar half werkt, heeft ze tsapati als bodem gebruikt. Afrikaanse pizza dus, maar overheerlijk!

Vastendagen
Ook bekend als de dagen waarop je niet mag eten. De dag van je geboorte (en van je Ghanese naam) mag je niet eten en ’s avonds om vijf uur moet je gaan bidden (voor een uur lang) in de kerk eerdat je mag eten.
Dinsdag beet Louise heel figuurlijk de spits af (want bijten mocht ze niet). Na een vermoeiende dag ging ze naar de kerk waar ze dacht maar vijf minuten te moeten bidden. Neen maar, pas om zes uur ’s avonds mocht ze iets in haar mond steken. Honger is de beste saus.
Jozefien mocht donderdag haar vastenbeentje voor zetten. De grootste eter van ons allemaal hield het warempel heel goed vol!
Charlotte moest vrijdag vasten en is beginnen koken met een lege maag. Tot ze plots in paniek kwam afgelopen: “Oh neen, ik heb gegeten! Ik wou weten of het de juiste maïskes waren en ik heb er één geproefd!” De wraak zal zoet zijn: anderhalf uur lang in de kerk!

Gaan eten Vic Baboo’s
Na zo’n uitgehongerde week vonden we wel dat we eens een heerlijke maaltijd mochten verorberen. Op restaurant! Vic Baboo is dé plaats in Kumasi waar je heel veel nationaliteiten ziet over de vloer komen. De prijzen zijn dan ook eerder Europees, maar het eten komt uit de hemel! Dit is zeker voor herhaling vatbaar!

Kleine mango’s
Deze lekkernij werd ‘subtiel’ van ons weggehouden omdat deze mango’s bij sommige mensen maagproblemen veroorzaken. Maar we moesten het toch één keer geproefd hebben. En het is niet bij één keer gebleven! Deze kleine mango’s zijn zo lekker vol van smaak en zoet, dat we het stiekem het lekkerste fruit vinden dat we hier hebben leren kennen. De draderige textuur zorgt dat we het gevoel hebben dat we onze tanden geflost hebben.

Yam frietjes
Van ‘Jaaaaam’ gesproken! Deze dikke frieten, gemaakt van yam, kun je zowat overal kopen en voor vijf eurocent heb je een gigantische blok! Lekker en licht gezouten. Na de pindakaas, een nieuwe verslaving: de yamfrietjes!


Pray
Kerk van Oostkamp
In Besease, waar we een shrine bezochten, staat er een oude katholieke kerk. Van ver dacht Jozefien even dat ze last had van een oase: “Hé, dat is de kerk van Oostkamp!” Ook Louise kreeg even een melancholisch gevoel vanbinnen. Charlotte moest echter lachen, want die heeft geen flauw idee hoe de kerk van Oostkamp eruit ziet.

Gezongen in de kerk
In diezelfde kerk ondervonden we hoe mooi de akoestiek daar klonk. Dat vroeg om een optreden! We zongen de longen uit ons lijf, en het publiek (vier kinderen) vroeg ons om handtekeningen. Ook de huismuzikant kon zich niet inhouden en begon mee te trommelen. Kom dat zien, kom dat zien: het Obrunikoor!
Hier volgt de tracklist:
- Kerkgezangen uit een ver communieverleden
- Jeff Buckley – Halleluja
- Abba-remix
- filmmuziek
- Eigenwijsmix
- Zelfverzonnenmix
- Blabla-nanananana-mix
Toen er op dat moment een man binnenkwam, kreeg hij een bisnummer ‘Gloria’ te horen.

Katholieke kerk
Zondag besloten we dat het tijd was eens een oude bekende te bezoeken: de mis in de katholieke kerk. Het voelde vertrouwd aan en de mensen waren heel vriendelijk. Maar… Een Obruni stapt geen kerk binnen, zonder te speechen. De mensen in de kerk kregen een komische show van Jozefien en Charlotte te zien. Deze houden we echter liever binnen de vier muren van de kerk.

Love
Ziekenhuisverhaal
Maandagavond ging Louise fruit kopen, tot ze op een bepaald moment in paniek Jozefien riep. Voor ons huis lag een meisje van de school neer. Ze had stuiptrekkingen, was aan het roepen, huilen, kwijlen… Ze kon haar ogen niet opendoen. Terwijl Jozefien en Louise hun beste beentje voorzetten om te kijken wat ze konden doen, waren er omstanders die veel minder respectvol met de situatie omgingen. Er was niemand die er ook maar aan dacht de ambulance te bellen, niemand die eraan dacht in de auto te springen en dat meisje naar het hospitaal te voeren. Ze had ook heel veel nekpijn en kon niet meer rechtstaan. Op dat moment is Charlotte naar de grote straat gelopen, op haar blote voeten en heeft ze een taxi geroepen. Probleem was dat het meisje niet kon rechtstaan en we haar dus niet in de taxi konden krijgen. Ze had heel veel nekpijn, dus we konden geen risico’s nemen. Een iets brutere man nam haar op en legde haar de in de taxi. Ze was aan het schreeuwen van de pijn. Louise en Jozefien zijn meegegaan naar het hospitaal.
Na minstens tien wachtkamers, zeker twintig formulieren en een minder sympathieke verpleegster, zagen ze dan eindelijk een dokter. Die man besteedde meer aandacht aan de twee blanke madammen dan aan z’n patiënt.
De moeder van het meisje arriveerde ook in het ziekenhuis en eind goed, al goed. Donderdag ging ze gewoon terug naar school.

Woosh
Het alom bekende spel wilden we ook hier introduceren. Met succes: de leerlingen van het zesde leerjaar waren laaiend enthousiast en ook de leerkrachten toonde veel bekijks.

Projectweek
Wat een week! Een geslaagde week, met veel werk, veel geduld en een grote inzet, zowel van ons als van de kinderen. Samen met de 52 leerlingen uit 6b hebben we een heuse rommelmarkt gehouden met al het speelgoed dat we hier vonden. Alle 1023 leerlingen gingen met iets moois en / of bruikbaars naar huis.
De leerlingen van 6b maakten ook allerhande dingen zelf, zoals juweeltjes van onvolledige puzzels, autootjes uit petflessen… We zijn heel fier op wat we bereikt hebben.

Shrine
Doordat grote delen van Ghana vernield zijn tijdens de kolonisatie, is het moeilijk om een beeld te krijgen hoe het er hier ooit aan toeging, hoe het er hier ooit uit zag. De shrine van Besease, op ongeveer twintig kilometer van Kumasi, toont ons de pracht van verre, rijkelijke tijden. De symbolen, de aanbeden natuurgoden, de klederdracht… Jammer dat er daar zo weinig van resteert.
De shrine wordt opengehouden door een klein, oud mannetje, waarvan onze reisgids beweert dat hij ongeveer honderd jaar oud is. Het bezoek van blanken maakt zijn dag goed. Fier toonde hij foto’s van eerdere, blanke, bezoekers en met veel plezier deed hij het strooien rokje aan om te poseren voor de foto.

Laadbak vrachtwagen
Moeders, vaders, docenten en vriendjes, sla dit blokje over als jullie gauw ongerust zijn. Wil je het toch lezen, weet dan dat Ghana één van de veiligste Afrikaanse landen is!
We moesten eigenlijk van Besease naar Ejisu een trotro nemen, maar er kwamen er geen. Er passeerde wel een vrachtwagen met werkmannen in de laadbak. En wij met onze Ghanese manieren en onze Belgische charmes mochten meerijden, in de laadbak, tot Ejisu. ’T WAS DEMAX!!!!

Junior spiegelslaap
Vorig weekend gaven we ons ietwat ijdele broer een spiegel cadeau. Sindsdien laat hij het ding niet meer met rust. We betrapten hem erop dat hij aan het slapen was met de spiegel voor zijn neus.

Plakbil met kinderen
Overal waar je ons ziet, zie je kinderen aan ons hangen, op onze schoot zitten, achter ons lopen, naar ons lopen, weg van ons lopen en de allerkleinsten zouden wel eens durven huilen van schrik bij het zien van deze bleke wezens.

Trouwringen
Om de vele aandacht van de mannen af te wimpelen, kochten Jozefien en Louise ene ring van welgeteld een halve euro om te dragen als ‘trouwring’. Charlotte had er al één.

Op de kerk zitten bij nacht
Kumasi by night. Presby church of Old Tafo = the best view in town. En wij zijn er al helemaal weg van. Niets is rustgevender dan ‘s avonds op de kerk te gaan zitten en te kijken naar de stad. We hebben al een vallende ster gezien. Ik wens, ik wens…


Wist je dat:
- Charlotte en Jozefien er een gewoonte van maken om ‘s avonds op Junior zijn bed te ploffen en met hem te kletsen?
- Ons moederkloek probeerde te vliegen als een Engel
- Het regenseizoen bijna zal beginnen
- Louise de leerlingen van 6b heeft gestraft omdat ze onze stiften lieten uitdrogen. De leerlingen moesten een sorry-briefje schrijven aan meneer geel, mevrouw rood…
Bijvoorbeeld: “Mr Yellow. I’m very sorry to throw you away. Please forgive me. I will make sure I won’t throw of remove your head anymore. Thank you for your help.”
- Onze namen zo worden uitgesproken hier:
• Jossefieeeeeen
• Sjalot
• Loewiessa
- We ons broertje al enkele Nederlandse woorden leerden en het zo grappig is om hem te horen.
- We beginnen te wandelen als de Ghanezen: schouders recht, hoofd in de lucht en zeeeer traag.
- Er hier soms een kussengevecht plaats vindt.
- Er nu twee uur tijdsverschil is met België omdat in België het nu zomeruur is. Terwijl wij diegenen zijn met het zomerweer.
- We een kindje hebben dat steeds in onze nek knijpt als hij ons ziet.
- Louise valt heel gemakkelijk in slaap, zelfs in een zweterige trotro waar Afrikaanse ‘big mama’s’ aan het discussiëren waren over de prijs.
- Jozefien en Charlotte probeerden Junior een liedje aan te leren en hij klonk als een mekkerend geitje want zijn stem sloeg steeds over…’blàààck socks…..’
- Louise en Jozefien het klein kind in hen bovenhaalden en zich schminkten in respectievelijk Dracula en een bloemenmeisje.
- we bijna (woensdag) halweg van ons avontuur zijn.

we wensen jullie een prachtige start van de paasvakantie!!
we denken aan jullie!hoe ver we ook zijn.
heel veel liefs en knuffels
de drie meisjes